Chodzę, mówię i polska (nie)służba (nie)zdrowia

Uf, uwielbiam słońce, ale bywa ono męczące...

Co się działo u nas od ostatniego czasu?
Dużo.
Po pierwsze i najważniejsze, Miki prawie sam CHODZI! Nie są to nie wiadomo jak długie odległości, ale jednak zdarza się. Czasem my go puszczamy, żeby szedł sam, a czasem robi to po prostu sam... Dotychczasowy rekord to jak na razie jakieś 4-5 kroków.
Oczywiście cały ukochany słowem Mikiego jest "tata", ale ostatnio nauczył się nowego. "Chodź", choć w jego wykonaniu brzmi to na razie jak "oć". Ostatnio mnie rozbawił, bo rzucał sobie piłką i w momencie kiedy za daleko odleciała krzyczał na nią "oć, oć". Albo łapie mnie za rękę i kierują do przedpokoju mówi "oć". Przynajmniej wie, co to znaczy :D
Najweselsze są jednak próby samodzielnego jedzenia. Oczywiście Miko brudzi wszystko wokół :)

Wczoraj znowu miałam wizytę u dentysty. Potem udało nam się w końcu spotkać z Przyjaciółmi. Ich synek lada dzień skończy 6 tygodni, ale to, co słyszałam od A. na temat porodu sprawiało, ze aż się włosy na głowie jeżyły.
Z powodu wysokiego ciśnienia A. miała cesarkę jakieś 2 tygodnie przez terminem. Niby wszystko było ok, ale dopiero na pierwszej wizycie u pediatry dowiedzieli się, że mały miał wylew!
Co jak co, ale powinni być o tym powiadomieni wcześniej. Nawet jeśli nie ma teraz żadnych skutków ubocznych. Cieszę się, że nie rodziłam w tym samym szpitalu, choć to w moim rodzinnym mieście.
Ale synka mają prześlicznego :) a jaki maleńki... Nie wiem czemu, ale mam wrażenie, że Miki w tym wieku był większy. Ale może to tylko złudzenie...

Poza tym nie rozumiem, dlaczego zdecydowana większość (jak nie wszyscy) pediatrów mówi, żeby nie dawać dziecku pić. Tylko mleko (mówię o karmiących piersią). Dla mnie to wariactwo. Miki pił herbatki praktycznie od początku i nic mu nie jest.